Pers
Alle aanvragen voor interviews of persinfo mogen gestuurd worden naar info@discobaaramoeder.be
Hieronder een greep uit reeds verschenen artikels:
Interview in De Standaard (20/12/2017)
Interview n.a.v. "Brussel Danst" (11/07/2016) voor Bruzz.be
Interview op Radio 1 "Insprirerende Zomerduo's"
> reportage Citta, Gazet Van Antwerpen mei 2014
- De Standaard 20.05.2014
interview in het Nieuwsblad nav 10 jaar Discobaar A Moeder
het nieuwsblad over kerkstraatplage 2012
interview: http://fmkp.be/discobaar-a-moeder-speelt-overal-de-pannen-van-het-dak/
recensie feest in Petrol, februari 2012 - Pieter Rombouts
Discobaar A Moeder al 10 jaar volle petrol
In de nacht van zaterdag op zondag werd de kotsbeu gehoorde vraag “Waar is da feestje?” beantwoord met een simpele “In de Petrol”. Daar vierden cultdeejays De Ras en De Schele hun tienjarig bestaan als ‘Discobaar A Moeder’. Het concept is simpel: de mannen draaien alle, maar werkeljke alle stijlen. En als zij “Discobaar” roepen, dan schreeuwt de zaal: “A MOEDER!!!”
De Discobaar is een fenomeen in Antwerpen. De Ras en De Schele (echte namen doen er niet toe) begonnen in zaaltjes waar twee man en een paardenkop eens vreemd opkeken, maar het reeds genoemde paard ging in de wei wel vertellen dat hij zich kapotgeamuseerd had. Zo ging het zeven-acht jaar lang, tot de Discobaar echt een begrip werd in ’t Stad en tientallen aanvragen kregen. Ze schopten het tot op Laundry Day en stonden eind vorig jaar naast Seal en Mick Hucknall op de Night of the Proms. Hun kurkdroge reactie: “De Proms is niet ons ding, maar de kans om voor een vol Sportpaleis te spelen, dat kúnt ge niet weigeren!” We hebben ze daar gezien en zagen hen een battle uitvechten met het orkest. Legendarisch.
Discobaar A Moeder stond al vaker op de affiche van Petrol, maar nog nooit was er zoveel volk als afgelopen zaterdag. Het feit dat de organisatie tot half één dacht dat het gordijn dicht kon blijven, was het enige minpunt van de avond. Er stond buiten een rij van anderhalf uur, vele mensen hielden het voor bekeken. Tot de zaal volledig gebruikt mocht worden en de buitenwippers – uiterst sympathieke, overigens – de wachtenden gelukkig konden maken. Het feest kon toen al niet meer stuk.
Discobaar A Moeder is een parodie op de deejays die teveel praten tussen en tijdens de platen. De mannen mixen de meest onmogelijke dingen aan elkaar, maar écht goéd – niet zoals die foute deejay op het trouwfeest van uw nicht, nu alweer vier jaar geleden. Discobaar A Moeder gaat van ‘No limit’ naar ‘Alexandrie, Alexandra’, van Jimmy Frey (Zaragoza!) naar The Beatles. De deejays maken tijd voor instrumentale stukken, pakweg ‘A Swingin’ Safari’ van Bert Kaempfert, en noemen dat dan een “muzikaal intermezzo”. Tegen de tijd dat iedereen een nieuwe pint in de hand heeft, is het weer tijd om te dansen. Franky Loosveldt zou zeggen: dansen tot het gat van uw lijf vliegt!
De dansvloer stond vol met uitsluitend mooie mensen, ondergetekende was de uitzondering die de regel bevestigde. Het bier vloeide rijkelijk, maar eigenlijk was geen druppel alcohol nodig om u te amuseren. De Discobaar rijgde wereldschijf na wereldschijf aan elkaar, ging door tot de vroege uurtjes en toen ze stopten, stond er nog meer dan genoeg volk. Ze hadden echt kunnen blijven spelen, dan stonden we er nu nog.
- Pieter Rombouts
PS Oh ja. Bijna vergeten. A MOEDEEEEEER !!!